محمد زهری

شاعر، محقق. تولد: مرداد 1305، روستایى از توابع شهسوار. درگذشت: 15 اسفند 1373، تهران. محمد زهرى، فرزند عبدالله (ضیغم‏الممالك)، در كودكى همراه خانواده به تهران آمد ولى تحصیلات ابتدایى خود را در شیراز و تهران پشت سر گذاشت. در سال 1333 در رشته‏ى زبان و ادبیات فارسى از دانشگاه تهران لیسانس گرفت و دوره دكتراى همین رشته را نیز به پایان برد. او در سمت دبیرى ادبیات فارسى در دبیرستان‏ها، كارمندى سازمان برنامه، مشاورت مطبوعاتى وزارت فرهنگ و كتابدارى و نیز معاونت كتابخانه‏ى ملى ایران خدمت كرد. زهرى كار هنرى خود را در رشته‏ى داستان و مقاله براى مطبوعات و فكاهى‏سرایى در «توفیق» آغاز كرد و اولین مجموعه‏ى خود را در سال 1334 منتشر كرد. او علاوه بر شش دفتر شعر، سیزده جلد كتاب‏شناسى سال‏هاى 1342 تا 1351 را نیز انتشار داد. بدین ترتیب زهرى نه تنها در زمینه‏ى شعر و ادبیات فارسى، بلكه در قلمرو كتابدارى و كتاب‏شناسى نیز فعال بود. از آثار دیگر اوست: جزیره (1334)؛ گلایه (مجموعه شعر، 1345)؛ شبنامه (یك شعربلند، 1347)؛ و تتمه (مجموعه شعر، 1348)؛ برگزیده شعرهاى محمد زهرى با اظهار نظرهایى از شاعران و نویسندگان (1348)؛ و مشت در جیب (1351)؛ كارنامه‏ى تحقیقات ایرانى در سال 2535 (با همكارى خسرو سلیمى و هرمز عبداللهى، 1356).